Η διεθνής οικονομική κρίση που έρχεται απλώς να οξύνει τις χρόνιες μεταπολιτευτικές παθογένειες δεν αποτελεί ούτε την αιτία , ούτε το άλλοθι τους.
Οι ρίζες της σημερινής κατάστασης – και οι αιτίες της- πάνε πιο βαθιά.
Κατά συνέπεια, δεν θα έπρεπε να αναμένουμε από κανέναν ξένο οίκο (S&P) να μας επισημάνει τα αυτονόητα και να μας επιστήσει την προσοχή σε προβλήματα που γνωρίζουμε.
Άλλωστε, αρκετοί εξ αυτών των διεθνών οίκων δεν κατέχουν αυτονόητα κανένα τεκμήριο εγκυρότητας των προβλέψεών τους, πολύ περισσότερο η αμερικανική Standard & Poor’s η οποία την περασμένη εβδομάδα υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας (Σε κάτι ανάλογο προβαίνει και για άλλες χώρες του ευρώ υποβαθμίζοντας τη πιστοληπτική τους ικανότητα π.χ Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία).
Η εν λόγω εταιρεία λίγες εβδομάδες πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers που προκάλεσε το «τσουνάμι» της οικονομικής κρίσης ,με έκθεσή της- εκθείαζε τις… προοπτικές της. Αυτή η … «πρόβλεψή της» και μόνο, την καθιστά εντελώς ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ.
Αυτό άλλωστε επισήμανε με περισσότερο κομψό τρόπο από εμένα , αλλά ιδιαίτερα επικριτικό και ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος κ. Τσαρλς ΜακΚρίβι δηλώνοντας ότι :«η κρίση αναδεικνύει τη …φτωχή απόδοση …των Οίκων Πιστοληπτικής Αξιολόγησης».
Κοινή -και διαπιστωμένη πλέον- αποδοχή είναι ότι ο τελικός στόχος είναι το Ευρώ . Αμερικανοβρετανοί αντιδρούν στην διαφαινόμενη ανάδειξη του Ευρώ, ως το απόλυτο νόμισμα διεθνών συναλλαγών σε αντικατάσταση του δολαρίου.
Μέσα σε αυτό τον πόλεμο εντάσσονται τα τελευταία, απροσδόκητα (όχι για όλους), αλλά διόλου τυχαία, δημοσιεύματα ξένης ή… ελληνικής προέλευσης, τα οποία εκτός από ιδιαίτερα επικριτικά για την ελληνική οικονομία είχαν και μια άλλη «πρωτοτυπία» ,υπό την έννοια ότι δεν παρέμειναν στις εγχώριες επιπτώσεις αλλά έδιναν μία ευρωπαϊκή επέκταση.
Την αρχή έκανε η βρετανική «Financial Times» που έθεσε θέμα ....παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, λόγω της επιδείνωσης των ελλειμμάτων της που αναμένεται να υπερβούν εκ νέου το όριο του 3% του ΑΕΠ.
Μιλάμε για έξοδο από την ευρωζώνη και όχι απλώς για έναρξη της διαδικασίας επιτήρησης που προβλέπεται από τις συνθήκες, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες.
Μία εφημερίδα, λοιπόν, χώρας που βρίσκεται με τη θέλησή της εκτός ευρωζώνης και δεν συμμετέχει αυτοβούλως στις αποφάσεις των υπολοίπων εταίρων π.χ. για την κοινωνική Ευρώπη (48ωρο κ.λπ.), αφήνει υπονοούμενα διά μέσου…. «πηγών» και ….διαφόρων αρμοδίων κοινοτικών παραγόντων…. που επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία, (ο γνωστός κίτρινος φερετζές της δημοσιογραφίας) περί ενδεχομένου αποβολής» με κόκκινη κάρτα της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Παραβλέπει ηθελημένα το γεγονός ότι δεν προβλέπουν κάτι τέτοιο οι κοινοτικοί κανόνες . ..Δεν είναι περίεργο; Και όμως, όχι...
Οι διάφορες φήμες που κυκλοφορούν, τις οποίες τροφοδότησαν έντεχνα διάφορα υπονοούμενα του προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο περί πιο ελαστικής στάσης της κυβέρνησης Μπράουν για μία μελλοντική ένταξη της Βρετανίας στην ευρωζώνη, έχουν θορυβήσει το βρετανικό κατεστημένο.
Θέτοντας ελληνικό θέμα, η βρετανική εφημερίδα αποσκοπεί στην αμφισβήτηση της ίδιας της λειτουργίας της ευρωζώνης. Η Ελλάδα λόγω κυρίως του δημοσίου χρέους της , αλλά και η Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία , Πορτογαλία και Ιρλανδία είναι οι αδύναμοι κρίκοι .
Τα δημοσιεύματα αλλά και συνεπικουρημένες …υποβαθμίσεις των πιστοληπτικών ικανοτήτων τους αποσκοπούν ευθέως στο Ευρώ.
Στην γενικότερη στοχοποίηση βρίσκουν «πεδίο δόξης λαμπρό» και οι διεθνείς τραπεζικοί κερδοσκόποι που με αγωνία αναζητούν παρόμοιες καταστάσεις.
Όμως κατάπληξη προξενεί το γεγονός ότι η προσπάθεια τους βρίσκει «ευήκοα ώτα» και σύγχρονους Εφιάλτες εντός της χώρας μας.
Η ανεύθυνη καταστροφολογία και ο λαϊκισμός των «εντός των τειχών» συμπράττουν με τους ανωτέρω ΑμερικανοΒρετανικούς παράγοντες , μετέχοντας σ` ένα θέατρο του παραλόγου.
Γιατί μόνο θέατρο του παραλόγου είναι να βοηθάς τους κερδοσκόπους να υφαρπάξουν τις οικονομίες του ελληνικού λαού, εν μέσω της μεγαλύτερης μεταπολεμικής οικονομικής κρίσης.
Γιατί μόνο θέατρο του παραλόγου είναι το να συμμετέχεις εν γνώσει σου (για διαφόρους μικροκομματικούς ή ..άλλους λόγους) στην αποδυνάμωση της ελληνικής οικονομίας.
Γιατί μόνο θέατρο του παραλόγου είναι όχι μόνο να μην υπερασπίζεσαι το σπίτι σου, αλλά να συμπράττεις και με τους …εμπρηστές του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου