Η γενιά των 700 ευρώ βρίσκεται ανάμεσά μας. Αποτελείται από τη μεγάλη πλειοψηφία των νέων εργαζομένων και είναι μια νάρκη για την κοινωνική συνοχή αλλά και βαρύ φορτίο για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες. ΤΟ φαινόμενο φυσικά δεν είναι καινούργιο: όλες τις τελευταίες δεκαετίες το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι νέοι ήταν η εύρεση δουλειάς. ΕΙΝΑΙ η πρώτη φορά ωστόσο που σε τέτοια μεγάλη κλίμακα ο μισθός ο οποίος προσφέρεται στον ιδιωτικό κυρίως τομέα απέχει τόσο πολύ από το να καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες ενός νέου. ΕΤΣΙ εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι είτε να στραφούν στις οικογένειές τους για οικονομική ενίσχυση είτε- ιδίως αν πάρουν την απόφαση να στήσουν δικό τους νοικοκυριό- να ξεκινήσουν τη ζωή τους καταχρεωμένοι. ΑΙΤΙΕΣ υπάρχουν πολλές, με πιο σημαντική την έκρηξη της ακρίβειας στα είδη πρώτης ανάγκης που έχει ανατρέψει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Ωστόσο αυτό που επείγει είναι να δοθούν πρακτικές και ρεαλιστικές λύσεις. ΩΣ ένα βαθμό αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια πιο σοβαρή προσπάθεια- από την ουσιαστικά ανύπαρκτη σήμεραεφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας. Η πληρωμή των υπερωριών αλλά και η κανονική καταβολή των ασφαλίστρων αποτελούν δύο από τις μεγαλύτερες πληγές για τους νέους εργαζομένους. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ωστόσο θα πρέπει να υπάρξει ένα πλέγμα μέτρων κοινωνικής αλληλεγγύης που θα διασφαλίζει ένα κατώτατο όριο διαβίωσης. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ υπάρχουν πολλές- ορισμένες έχουν γίνει από τους ίδιους τους νέους- και δεν έχουν όλες απαγορευτικό κόστος. Εκείνο που προέχει όμως είναι να αναγνωρίσουν το πρόβλημα η κυβέρνηση και τα κόμματα. Να καταλάβουν δηλαδή ότι δεν νοείται στην εποχή μας να υπάρχουν αποκλεισμένοι από τα κέρδη της ανάπτυξης. ΚΑΙ ότι η Δημοκρατία των πολλών ταχυτήτων είναι μια κολοβή δημοκρατία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου