ΠΈΜΠΤΗ, 9 ΟΚΤΏΒΡΙΟΣ 2008
Ο Γόρδιος Δεσμός και το Μακεδονικό ζήτημα.
.
Εδώ και δεκαπέντε χρόνια ταλανίζεται η χώρα μας από μια πίεση στα βόρεια σύνορά μας, η οποία ενώ αντιμετωπίστηκε αρχικά με φαιδρότητα, έφτασε να αποτελεί τελικά μείζον πολιτικό ζήτημα. Το πρόβλημα της ονομασίας του γειτονικού κράτους της ΠΓΔΜ, κατέληξε να φέρει την Ελλάδα σε μια σχετικά δυσμενή θέση, παγκόσμια, καθώς και αντιμέτωπη με την επίσημη πολιτική και τα γεωπολιτικά σχέδια του αμερικανικού State Department.
Η λόγοι είναι παράδοξοι, διότι αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι, ότι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την καπήλευση της ιστορίας μας και τον ακρωτηριασμό της εδαφικής μας επικράτειας, διότι αποδεικνύεται ότι περί αυτού πρόκειται, στο μεταξύ. Η απόδειξη γι’ αυτό, είναι, η αδιάλλακτη εθνικιστική πολιτική Γκρούεβσκι καθώς και η διεθνής αλυτρωτική προπαγάνδα που έχει δρομολογηθεί εδώ και δεκαπέντε χρόνια.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένα ασήμαντο πολιτικό «κρυολόγημα», έφτασε να αποτελεί σήμερα καρκίνωμα στον κοινωνικοπολιτικό ιστό της χώρας μας, με απρόβλεπτες ακόμα συνέπειες.
Από πλευράς της πολιτικής ηγεσίας του κράτους, μολονότι έχουν γίνει κάποιες σημαντικές κινήσεις,δεν είναι εντούτοις αρκετές για να κάνουν τον λαό να πιστέψει, ότι έχει η κυβέρνηση τον έλεγχο της κατάστασης. Περισσότερα είναι αυτά που έχουν καταγραφεί από πλευράς ιδιωτών (ομογενείς, μπλόκερ, προσωπικότητες κ.λ.π.) ως δυναμικές πρωτοβουλίες εξεύρεσης λύσης, παρά τα όσα έχουμε δει από πλευράς των πολιτικών.
Ο ρόλος βέβαια των ΗΠΑ, στην γιγάντωση αυτού του προβλήματος, είναι αδιαμφισβήτητος, αλλά αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για την ελαφρότητα και την ανευθυνότητα της ελληνικής πλευράς, αναφορικά με τον χειρισμό της υπόθεσης. Έχω την πεποίθηση, ότι μια σταθερή και αταλάντευτη πολιτική αντιμετώπιση, ευθύς εξ αρχής, θα μπορούσε να είχε οδηγήσει το ζήτημα αυτό 100% υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Οι «ενδιαφερόμενοι» όμως, δεν μπορούσαν να περιμένουν τους Έλληνες πολιτικούς να λύσουν πρώτα τα εσωτερικά τους προβλήματα, για να ακολουθήσουν κατόπιν ασθμαίνοντας τα δικά τους γεωπολιτικά σχέδια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να βρουν αυτοί τους κατάλληλους συνεργάτες στα βόρεια των συνόρων μας, τους οποίους εύκολα μετέτρεψαν είτε σε γενίτσαρους είτε σε «μακεδονικά» ανδρείκελα.
Όταν οι Έλληνες πολιτικοί κόπτονταν για την εξασφάλιση της καλύτερης θέσης στο «μεγάλο φαγοπότι» του κρατικού κορβανά, τα άγρυπνα «γεράκια», ετοίμαζαν, στα βόρεια (και στα ανατολικά), το δικό τους «γεύμα» ακονίζοντας τα νύχια τους. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούμε φέτος τον Απρίλιο, αντιμέτωποι, με μια ντε φάκτο αναγνώριση του κρατιδίου αυτού ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», στους κόλπους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Αυτό θα ήταν σήμερα ένα γεγονός, αν δεν αντιδρούσε σύσσωμος ο Ελληνισμός απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη και δεν ωθούσε, κυριολεκτικά, τον Έλληνα πρωθυπουργό, στο να προβάλει ένα ηχηρό VETO στο Βουκουρέστι.
Τώρα όμως, και μετά από όσα –όχι ασήμαντα- έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες από ελληνικής πλευράς, με κορυφαίο την σθεναρή αντίδραση στο Βουκουρέστι, έχουμε μια νέα «πρόταση Νίμιτς» (ΟΗΕ), που δείχνει να υποτιμά σοβαρά την νοημοσύνη μας. Μια πρόταση, που εμπεριέχει σωρεία πολιτικών τεχνασμάτων, τα οποία θα μπορούσαν μας οδηγήσουν αργά η γρήγορα, αν τυχόν αποδεχόμασταν την πρόταση, σε απόλυτο αδιέξοδο. Αυτό σημαίνει, ότι η ελληνική (η γνήσια ελληνική όμως, όχι η γιαλαντζί ελληνική) κοινωνία, θα πρέπει τώρα να κινηθεί αποτελεσματικά. Οι χλιαρές αντιδράσεις, τύπου «διαπραγματεύσεων», αποδείχτηκαν «κουραφέξαλα»!!!
Όλο και ποιο ξεκάθαρα φαίνεται ποια, ότι δεν υπάρχει ούτε ίχνος καλής πρόθεσης από πλευράς ΟΗΕ, Αμερικανών και Σκοπιανών για ειρηνική λύση του προβλήματος διότι πρόκειται έτσι κι αλλιώς για τεχνητό πρόβλημα.
Η Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα, ούτε η Μακεδονία. Το πρόβλημα το έχουν οι Αμερικανοί και όποιοι άλλοι επιδιώκουν να διασφαλίσουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο στα Βαλκάνια. Το πρόβλημα αυτό λύνεται μόνο με έναν τρόπο και αυτόν τον τρόπο μας τον έχει δείξει, παραδόξως, ένας αρχαίος Μακεδόνας, ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον «Γόρδιο Δεσμό».
Δεν κάθισε να χρονοτριβήσει με θεωρίες και «διαβουλεύσεις», αλλά είπε, το θρυλικό: «Ό,τι δεν λύεται κόπτεται». Ναι! Αυτή είναι η λύση του προβλήματος και εδώ!
Πρέπει να καταλάβουμε, ότι:
Αρκετά είπαμε, αρκετά διαπραγματευτήκαμε... Τώρα ήρθε ο καιρός για δράση!
..
Εδώ και δεκαπέντε χρόνια ταλανίζεται η χώρα μας από μια πίεση στα βόρεια σύνορά μας, η οποία ενώ αντιμετωπίστηκε αρχικά με φαιδρότητα, έφτασε να αποτελεί τελικά μείζον πολιτικό ζήτημα. Το πρόβλημα της ονομασίας του γειτονικού κράτους της ΠΓΔΜ, κατέληξε να φέρει την Ελλάδα σε μια σχετικά δυσμενή θέση, παγκόσμια, καθώς και αντιμέτωπη με την επίσημη πολιτική και τα γεωπολιτικά σχέδια του αμερικανικού State Department.Η λόγοι είναι παράδοξοι, διότι αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι, ότι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την καπήλευση της ιστορίας μας και τον ακρωτηριασμό της εδαφικής μας επικράτειας, διότι αποδεικνύεται ότι περί αυτού πρόκειται, στο μεταξύ. Η απόδειξη γι’ αυτό, είναι, η αδιάλλακτη εθνικιστική πολιτική Γκρούεβσκι καθώς και η διεθνής αλυτρωτική προπαγάνδα που έχει δρομολογηθεί εδώ και δεκαπέντε χρόνια.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένα ασήμαντο πολιτικό «κρυολόγημα», έφτασε να αποτελεί σήμερα καρκίνωμα στον κοινωνικοπολιτικό ιστό της χώρας μας, με απρόβλεπτες ακόμα συνέπειες.
Από πλευράς της πολιτικής ηγεσίας του κράτους, μολονότι έχουν γίνει κάποιες σημαντικές κινήσεις,δεν είναι εντούτοις αρκετές για να κάνουν τον λαό να πιστέψει, ότι έχει η κυβέρνηση τον έλεγχο της κατάστασης. Περισσότερα είναι αυτά που έχουν καταγραφεί από πλευράς ιδιωτών (ομογενείς, μπλόκερ, προσωπικότητες κ.λ.π.) ως δυναμικές πρωτοβουλίες εξεύρεσης λύσης, παρά τα όσα έχουμε δει από πλευράς των πολιτικών.
Ο ρόλος βέβαια των ΗΠΑ, στην γιγάντωση αυτού του προβλήματος, είναι αδιαμφισβήτητος, αλλά αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για την ελαφρότητα και την ανευθυνότητα της ελληνικής πλευράς, αναφορικά με τον χειρισμό της υπόθεσης. Έχω την πεποίθηση, ότι μια σταθερή και αταλάντευτη πολιτική αντιμετώπιση, ευθύς εξ αρχής, θα μπορούσε να είχε οδηγήσει το ζήτημα αυτό 100% υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Οι «ενδιαφερόμενοι» όμως, δεν μπορούσαν να περιμένουν τους Έλληνες πολιτικούς να λύσουν πρώτα τα εσωτερικά τους προβλήματα, για να ακολουθήσουν κατόπιν ασθμαίνοντας τα δικά τους γεωπολιτικά σχέδια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να βρουν αυτοί τους κατάλληλους συνεργάτες στα βόρεια των συνόρων μας, τους οποίους εύκολα μετέτρεψαν είτε σε γενίτσαρους είτε σε «μακεδονικά» ανδρείκελα.
Όταν οι Έλληνες πολιτικοί κόπτονταν για την εξασφάλιση της καλύτερης θέσης στο «μεγάλο φαγοπότι» του κρατικού κορβανά, τα άγρυπνα «γεράκια», ετοίμαζαν, στα βόρεια (και στα ανατολικά), το δικό τους «γεύμα» ακονίζοντας τα νύχια τους. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούμε φέτος τον Απρίλιο, αντιμέτωποι, με μια ντε φάκτο αναγνώριση του κρατιδίου αυτού ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», στους κόλπους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Αυτό θα ήταν σήμερα ένα γεγονός, αν δεν αντιδρούσε σύσσωμος ο Ελληνισμός απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη και δεν ωθούσε, κυριολεκτικά, τον Έλληνα πρωθυπουργό, στο να προβάλει ένα ηχηρό VETO στο Βουκουρέστι.Τώρα όμως, και μετά από όσα –όχι ασήμαντα- έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες από ελληνικής πλευράς, με κορυφαίο την σθεναρή αντίδραση στο Βουκουρέστι, έχουμε μια νέα «πρόταση Νίμιτς» (ΟΗΕ), που δείχνει να υποτιμά σοβαρά την νοημοσύνη μας. Μια πρόταση, που εμπεριέχει σωρεία πολιτικών τεχνασμάτων, τα οποία θα μπορούσαν μας οδηγήσουν αργά η γρήγορα, αν τυχόν αποδεχόμασταν την πρόταση, σε απόλυτο αδιέξοδο. Αυτό σημαίνει, ότι η ελληνική (η γνήσια ελληνική όμως, όχι η γιαλαντζί ελληνική) κοινωνία, θα πρέπει τώρα να κινηθεί αποτελεσματικά. Οι χλιαρές αντιδράσεις, τύπου «διαπραγματεύσεων», αποδείχτηκαν «κουραφέξαλα»!!!
Όλο και ποιο ξεκάθαρα φαίνεται ποια, ότι δεν υπάρχει ούτε ίχνος καλής πρόθεσης από πλευράς ΟΗΕ, Αμερικανών και Σκοπιανών για ειρηνική λύση του προβλήματος διότι πρόκειται έτσι κι αλλιώς για τεχνητό πρόβλημα.
Η Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα, ούτε η Μακεδονία. Το πρόβλημα το έχουν οι Αμερικανοί και όποιοι άλλοι επιδιώκουν να διασφαλίσουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο στα Βαλκάνια. Το πρόβλημα αυτό λύνεται μόνο με έναν τρόπο και αυτόν τον τρόπο μας τον έχει δείξει, παραδόξως, ένας αρχαίος Μακεδόνας, ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον «Γόρδιο Δεσμό».
Δεν κάθισε να χρονοτριβήσει με θεωρίες και «διαβουλεύσεις», αλλά είπε, το θρυλικό: «Ό,τι δεν λύεται κόπτεται». Ναι! Αυτή είναι η λύση του προβλήματος και εδώ!
Πρέπει να καταλάβουμε, ότι:
.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ!!!
.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με διαπραγματεύσεις. Δεν διαπραγματεύεται κάποιος την κληρονομιά του με καταπατητές και πλαστογράφους. Αντίθετα, αμύνεται σθεναρά και οδηγεί τους απατεώνες (και τους συνεργούς τους) στην δικαιοσύνη.
Πρέπει να δοθεί τέλος σε αυτές τις γελοίες διαπραγματεύσεις και να δηλωθεί ξεκάθαρα, ότι η Ελλάδα θεωρεί πράξη ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ την αλυτρωτική προπαγάνδα των Σκοπίων και την καπήλευση της Ιστορίας μας.
Όπως οι Αμερικανοί έχουν δηλώσει ότι δεν διαπραγματεύονται με τρομοκράτες και όπως οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν (αδίκως) τρομοκράτες τους Κούρδους, έτσι κι εμείς (όμως δικαίως) θα πρέπει να δηλώσουμε ότι θεωρούμε τρομοκράτες τους Γκρούεβσκι και Μιλοσόσκι, και να οδηγήσουμε την υπόθεση στα διεθνή δικαστήρια. Κατόπιν, αν επιμένει ο λαός των Σκοπίων να θεωρεί τους εαυτούς τους Μακεδόνες, τότε θα πρέπει να γίνει δημοψήφισμα, για να τους δοθεί η ευκαιρία να ενσωματωθούν στην Ελλάδα, όπου ζουν και οι υπόλοιποι 2,5 εκατομμύρια Μακεδόνες. Θα πρέπει να δείξουμε σε όλο τον κόσμο, ότι η Μακεδονία έχει ανοιχτή την αγκαλιά της, σε όλους τους φιλειρηνικούς βόρειους γείτονες που θεωρούν τους εαυτούς τους αδέρφια μας. Όπως έκαναν και οι Γερμανοί και υποδέχτηκαν τους ανατολικογερμανούς (ένα συνονθύλευμα ήταν στο μεταξύ και αυτοί, από Ρώσους, Πολωνούς και άλλους, εκτός τους γνήσιους Γερμανούς) μετά την πτώση του τοίχους στο Βερολίνο. Και ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν εκεί, στα Σκόπια, πάνω από 100,000 γνήσιοι Έλληνες.
Μόνο έτσι θα δοθεί λύση στο πρόβλημα αυτό, και μόνο έτσι θα μπορέσουμε να βγούμε από τον κλοιό, στον οποίο μας έχει φέρει η χλιαρή πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα από ελληνικής πλευράς. Θα μπορέσουμε μάλιστα, έτσι, να κατηγορήσουμε ανοικτά και την Αμερική -εκμεταλλευόμενοι και τις συγκυρίες της οικονομικής κρίσης καθώς και την ασταθή πολιτική κατάσταση που υπάρχει εκεί, τώρα, λόγω των επικείμενων προεδρικών εκλογών- για υπόθαλψη τρομοκρατικών πράξεων εις βάρος της χώρας μας.
Είμαστε πέραν πάσης αμφιβολίας υπέρ του δικαίου. Το μόνο που χρειάζεται τώρα, είναι, να αντιδράσουμε σθεναρά εμείς, ο λαός, διότι εμείς αποτελούμε την Ελλάδα, και αν δεν δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους πολιτικούς «διαχειριστές», αλλά και σε όλο τον κόσμο που παρακολουθεί, ότι είμαστε εδώ, ότι ξέρουμε τι μας γίνεται και ότι «δεν χαρίζουμε κάστανα», τότε ας μη περιμένουμε αποτέλεσμα. Πρέπει να καταλάβουμε, όμως, ότι τίποτα δεν θα μας χαριστεί και πως ακόμα και ό,τι νόμιμα μας ανήκει, και αυτό ακόμα θα πρέπει σθεναρά να το διεκδικήσουμε, αλλιώς το χάνουμε.
Διεκδικώ δεν σημαίνει όμως διαπραγματεύομαι, διότι η διαπραγμάτευση γίνεται για κάτι αμφιλεγόμενο μεταξύ νόμιμων δικαιούχων. Εδώ οι μόνοι νόμιμοι δικαιούχοι ήμαστε ΜΟΝΟ εμείς. Οι άλλοι είναι σφετεριστές, πλαστογράφοι, καταπατητές και ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, αφού έχουν φέρει έναν ολόκληρο λαό σε κατάσταση ΕΠΙΦΥΛΑΚΗΣ και έχουν μάλιστα προκαλέσει ακόμα και εσωτερική αναταραχή, επεμβαίνοντας σε θέματα που αφορούν στην δράση του Ελληνικού Στρατού εντός των ορίων της χώρας (Φλώρινα).
Το μήνυμα λοιπόν που πρέπει να φτάσει σε όλους τους φιλειρηνικούς, πολιτισμένους, αλλά και αποφασιστικούς, ενεργούς Έλληνες, είναι, ότι...
Πρέπει να δοθεί τέλος σε αυτές τις γελοίες διαπραγματεύσεις και να δηλωθεί ξεκάθαρα, ότι η Ελλάδα θεωρεί πράξη ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ την αλυτρωτική προπαγάνδα των Σκοπίων και την καπήλευση της Ιστορίας μας.
Όπως οι Αμερικανοί έχουν δηλώσει ότι δεν διαπραγματεύονται με τρομοκράτες και όπως οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν (αδίκως) τρομοκράτες τους Κούρδους, έτσι κι εμείς (όμως δικαίως) θα πρέπει να δηλώσουμε ότι θεωρούμε τρομοκράτες τους Γκρούεβσκι και Μιλοσόσκι, και να οδηγήσουμε την υπόθεση στα διεθνή δικαστήρια. Κατόπιν, αν επιμένει ο λαός των Σκοπίων να θεωρεί τους εαυτούς τους Μακεδόνες, τότε θα πρέπει να γίνει δημοψήφισμα, για να τους δοθεί η ευκαιρία να ενσωματωθούν στην Ελλάδα, όπου ζουν και οι υπόλοιποι 2,5 εκατομμύρια Μακεδόνες. Θα πρέπει να δείξουμε σε όλο τον κόσμο, ότι η Μακεδονία έχει ανοιχτή την αγκαλιά της, σε όλους τους φιλειρηνικούς βόρειους γείτονες που θεωρούν τους εαυτούς τους αδέρφια μας. Όπως έκαναν και οι Γερμανοί και υποδέχτηκαν τους ανατολικογερμανούς (ένα συνονθύλευμα ήταν στο μεταξύ και αυτοί, από Ρώσους, Πολωνούς και άλλους, εκτός τους γνήσιους Γερμανούς) μετά την πτώση του τοίχους στο Βερολίνο. Και ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν εκεί, στα Σκόπια, πάνω από 100,000 γνήσιοι Έλληνες.
Μόνο έτσι θα δοθεί λύση στο πρόβλημα αυτό, και μόνο έτσι θα μπορέσουμε να βγούμε από τον κλοιό, στον οποίο μας έχει φέρει η χλιαρή πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα από ελληνικής πλευράς. Θα μπορέσουμε μάλιστα, έτσι, να κατηγορήσουμε ανοικτά και την Αμερική -εκμεταλλευόμενοι και τις συγκυρίες της οικονομικής κρίσης καθώς και την ασταθή πολιτική κατάσταση που υπάρχει εκεί, τώρα, λόγω των επικείμενων προεδρικών εκλογών- για υπόθαλψη τρομοκρατικών πράξεων εις βάρος της χώρας μας.
Είμαστε πέραν πάσης αμφιβολίας υπέρ του δικαίου. Το μόνο που χρειάζεται τώρα, είναι, να αντιδράσουμε σθεναρά εμείς, ο λαός, διότι εμείς αποτελούμε την Ελλάδα, και αν δεν δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους πολιτικούς «διαχειριστές», αλλά και σε όλο τον κόσμο που παρακολουθεί, ότι είμαστε εδώ, ότι ξέρουμε τι μας γίνεται και ότι «δεν χαρίζουμε κάστανα», τότε ας μη περιμένουμε αποτέλεσμα. Πρέπει να καταλάβουμε, όμως, ότι τίποτα δεν θα μας χαριστεί και πως ακόμα και ό,τι νόμιμα μας ανήκει, και αυτό ακόμα θα πρέπει σθεναρά να το διεκδικήσουμε, αλλιώς το χάνουμε.
Διεκδικώ δεν σημαίνει όμως διαπραγματεύομαι, διότι η διαπραγμάτευση γίνεται για κάτι αμφιλεγόμενο μεταξύ νόμιμων δικαιούχων. Εδώ οι μόνοι νόμιμοι δικαιούχοι ήμαστε ΜΟΝΟ εμείς. Οι άλλοι είναι σφετεριστές, πλαστογράφοι, καταπατητές και ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, αφού έχουν φέρει έναν ολόκληρο λαό σε κατάσταση ΕΠΙΦΥΛΑΚΗΣ και έχουν μάλιστα προκαλέσει ακόμα και εσωτερική αναταραχή, επεμβαίνοντας σε θέματα που αφορούν στην δράση του Ελληνικού Στρατού εντός των ορίων της χώρας (Φλώρινα).
Το μήνυμα λοιπόν που πρέπει να φτάσει σε όλους τους φιλειρηνικούς, πολιτισμένους, αλλά και αποφασιστικούς, ενεργούς Έλληνες, είναι, ότι...
.
...ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ, ΔΙΟΤΙ Η ΑΝΟΧΗ
ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ... ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ!!!
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ... ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ!!!
Apo:ALKIMOS ARCHIVE.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου